qafilə — is. <ər.> Birlikdə yol gedən atlılar və s. dəstəsi; karvan. Qafilə bir az irəliləyib sağ tərəfə – qala qapısına doğru döndü. Ç.. Fəxrəddinin qafiləsi Araz çayından Şimali Azərbaycana keçdiyi zaman onun atının ayaqları altında yüzlərcə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qafiləsalar — ə. və f. qafilə başçısı, karvanbaşı dəstəbaşı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qafil — ə. 1) qayıdan, dönən; 2) qapayan, bağlayan ə. 1) qəflətdə olan, heç şeydən xəbəri olmayan; 2) diqqətsiz, etinasız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qafilə — ə. 1) birlikdə səfər edən atlılar və s. dəstəsi; karvan; 2) nümayişçilər dəstəsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəvafil — ə. «qafilə» c. qafilələr … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Агаларов, Гасан-бек — Гасан бек Агаларов Портрет Гасан бека Агаларова. Худ. К. К. Каневский, Варшава, 1856 г., Музей истории Азербайджана … Википедия
qəflət — ə. qafillik, xəbərsizlik, qafil olma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ar — is. <ər.> 1. Həya, abır, utanma; namus, qeyrət, izzəti nəfs, mənlik. Bu adamda heç ar deyən şey yoxdur. – Görür əğyar ilə yarini, ölməz; İlahi, Seyyidə bir ar gəlsin. S. Ə. Ş.. 2. Eyib, utanılacaq şey, nöqsan. Nə etmək, mən fəqirəm, yar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ara — is. 1. İki nöqtə, iki şey arasındakı məsafə. Bakı ilə Gəncə arasında asfalt yol var. Məktəblə evimizin arası yüz addım olar. – Qulam Əsgərov düşmən ilə öz aralarındakı məsafəni bilirdi. Ə. Ə.. 2. Boşluq, açıqlıq, boş yer, açıq yer, məsafə. Ara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
